[…]
VII Zgromadzenie Ogólne Światowej Federacji Luterańskiej:
1. DAJE WYRAZ troski Światowej Federacji Luterańskiej o coraz większe, nieodwracalne zniszczenie środowiska poprzez nieodpowiedzialne obchodzenie się ze światem.
2. WYZNAJE, że Światowa Federacja Luterańska nie świadczyła o pierwszym artykule wiary w sposób, który wyeksponowałby zagrożenie dla Bożego stworzenia.
3. STWIERDZA, że już dziś zużywane są zasoby, do których prawo mają nasze dzieci i wszystkie przyszłe pokolenia, i wspiera wysiłki wielu grup wewnątrz i na zewnątrz Kościoła, aby zapobiec tej katastrofie.
4. ROZPOZNAJE, że nauka nie tylko przynosi błogosławieństwa, ale także niebezpieczeństwa, które z kolei wymagają odpowiedzialności wobec Stwórcy, który chce tego, co przynosi korzyść wszelkiemu życiu.
5. JEST PRZEKONANE, że każda istota ludzka, jako stworzenie Boga, jest zobowiązana do szanowania i pielęgnowania stworzenia jako daru Bożego i fundamentu ludzkiego życia
6. POTWIERDZA swój zamiar wpierania i współdziałania ze Światową Radą Kościołów we wspólnej pracy, która zajmuje się Bożym stworzeniem.
7. STWIERDZA, że konieczne są zarówno studia, jak i działania, a z powodu naglącej sytuacji nie można oglądać się na innych.
(„Erklärung zur Sorge um Gottes Gefährdete Schöpfung”, w: „»In Christus – Hoffnung die Welt«. Offizieler Bericht der Siebenten Vollversammlung des Lutherischen Weltbundes. Budapest, Ungarn 22. Juli–5. August 1984”, red. C. H. Mau, „LWB-Report” t. 19/20: 1985, s. 186).
Zobacz także:
„»In Christus – Hoffnung die Welt«. Offizieler Bericht der Siebenten Vollversammlung des Lutherischen Weltbundes. Budapest, Ungarn 22. Juli–5. August 1984”, red. C. H. Mau, „LWB-Report” t. 19/20: 1985, s. 35–41.253–256.
Wróć do: Ekologia w perspektywie luterańskiej